YULAF YETİŞTİRİCİLİĞİ

Yulaf, toprak seçiciliği çavdardan sonra en az olan serin iklim tahıl bitkisidir. Yeterli nemi olan fakir topraklarda bile yetiştirilebilmektedir. Yulaf bataklık alanların tarım arazisine çevrilmesinde kullanılabilecek bitkilerden biridir.

İKLİM VE TOPRAK İSTEĞİ

Serin iklim tahılları içerisinde, iklim istekleri en fazla olan cins yulaftır.
Çiçeklenmeden başaklanmaya kadar sıcaklığı 15 dereceyi geçmeyen serin bir hava ve yüksek nem ister. 1 g. Kuru madde üretimi için tükettiği su miktarı 600 g. civarındadır.
Yıllık yağışı 700-800 mm olan bölgeler yulaf tarımı için en uygun yerlerdir.
Yüksek bir verim için toprakta bitki besin maddelerinin yeterince bulunması gerekir. Killi-tınlı, kumlu-bol humuslu topraklar yeterli nem bulunursa yulaf yetiştiriciliği için uygundur.
Yulaf toprak tuzluluğuna oldukça dayanıklı bir bitkidir.

TOPRAK HAZIRLIĞI

Yulaf tarımında toprak işlemenin zamanı ve yöntemi; ön bitkiye, yulafın ekim zamanına, yörenin yağış-sıcaklık ilişkilerine ve tarlanın otlanma durumuna göre değişmektedir.
Yulaf serin iklim tahılları içinde en çok su tüketen bitki olduğundan, toprak işlemenin amacı toprakta yeterli su biriktirmek olmalıdır.
Bu nedenle yazlık yulaf ekilecekse tarla kıştan önce derin sürülerek ve kesekli olarak kışa bırakılıp, toprakta bol su biriktirilmesi sağlanmalıdır.

EKİM VE GÜBRELEME

Yüksek verim için yulafın kışa dayanabileceği yerlerde, ekimi kışlık yapmak gerekir.
Kışı çok sert geçen yörelerde erken yazlık ekim yapılmalıdır.
Bitkilerin kışa 3-4 yaprakla girebileceği, yazlık ekimlerde ise sıcak ve kurak bastırmadan başaklanabileceği tarihe göre seçilmelidir.
Yulaf ekimi, buğday için kullanılan ekim makineleriyle ya da serpme olarak yapılabilir.
Ağır tavlı topraklarda ekimi yüzlek, kuru tarım alanlarında ekimi derin yapmak uygundur.
Tohumluğun 1000 dane ağırlığı 25 gr’ın altında olması istenmez. Dekara 17-18 kg tohum yeterlidir.
Yulafın ilk gelişme dönemi ve besin maddesi alımı yavaştır.
Gelişmenin başlangıcında yavaş olan azot alımı, zamanla artar ve çiçeklenme zamanında en fazladır.
Fosfor ve potasyum alımı büyümenin başlangıcında yavaştır, sapa kalkmayla birlikte, bitkinin tüm besin maddeleri alımı ve su tüketimi artar.
Yulafa verilecek gübre miktarı; ön bitkiye, yetiştirilecek yulaf çeşidine, iklim ve toprak koşullarına göre değişmektedir.
Genellikle 4 kg azot (N) ve 4-6 kg fosfor (P2O5)lu gübre uygulaması yaygındır.
Fosforun tamamı ekimle birlikte, azotun ise yarısı ekimle, diğer yarısı başaklanmaya kadar verilmelidir.
Yulaf bitkisinin kökleri toprakta güç eriyen fosforlu ve potasyumlu bileşikleri çözerek bu maddelerden kolayca yararlanabilmektedir.
Güçlü kök sistemi ile toprakta fazla miktarda organik madde bırakır, bu özelliğinden dolayı çok iyi bir münavebe bitkisidir.

ÖNEMLİ NOT

Bahçenizi her ilaçlamanızda eğer sulama veya ilaçlama suyunuzun pH sı 8 - 8.5 ise muhakkak wet yayıcı yapıştırıcı kullanınız.
(Ülkemizin birçok yöresinde toprak ve su pH sı 8- 8.5 hatta 9 a kadar çıkmaktadır.)
Üretilen bütün ilaçlar 6 - 7 pH aralığına göre üretilmektedir.
En Kaliteli ilaçlar dahi 6 ila 15 dakika arasında, % 30 varan oranlarda etkisini kaybetmektedir. (Kesilmiş yoğurt örneği gibi)