TESTERE ÇİÇEĞİ
Anavatanı Güney Afrika ve Madagaskar olan Testere çiçeği, yaprakları aşağıya
doğru sarkık, yaprak kenarları testere dişli ve boynuz şeklinde, serttir.
Çiçek
yapısı uzun bir sap üzerinde, erguvan kırmızısı renkli, sukkulent karakterli
bitkilerdir.
Tabiatta 270 türü bulunan Aloe cinsinin A.arborescens’ten başka süs
önemli türleri A.aristata,A.barbadensis ve A.variegata’dır.
İklim İstekleri
Kış aylarında sıcaklık 5 C’nin altına düşmemesi gerekir.
Bunun üstündeki
sıcaklıklarda rahatlıkla yetişir.
En ideal sıcaklık
15 C civarındadır. Orantılı nemi düşük olan yerlerde zarar
görmeden yetişebilir.
Yazın bol ışık alan yarı gölge; kışın ise aydınlık ve
güneşli yerlerde bulundurulması gerekir.
Toprak İsteği
Ayrıca,hacim olarak 2
kısım tınlı toprak,1 kısım turba ve 1 kısım kumun karışımıyla elde edilen harç
da kullanılabilir.
Yaz aylarında fazla su ihtiyacı gösterdiğinden suyu emen
geçirgen bir toprak olması tercih edilir.
Ekim ve Dikim
Testere Çiçeğinin üretimi tohum ve ayırma ile yapılır.
Tohumlar John Innes tohum
kompostuna Mart ayında ve 21 C’de ekilmesi gerekir.
Ekilmesinden itibaren ilk
can suyu verilmelidir.
Ayırma ile üretim.saksı değiştirme sırasında kök
sürgünlerinin keskin bir bıçakla alınarak 2 gün kurumaya bırakılması; daha sonra
ana bitkinin büyüme kompostuna dikilmesi suretiyle olur.
Gübreleme
Her 2-3 yılda bir Nisan ayında gübreleme yapılır.
Yazın Haziran -Temmuz
aylarında haftada bir kez 0.5-1/1 kaktüs gübresi verilmelidir.
Bu sayede bitki
daha canlı büyüme gösterir.
Sulama
Yazın özellikle sıcak havalarda bol su verilmelidir.
Kışın ise verilen su
miktarı asgariye indirilerek saksı toprağı kuru tutulmalıdır.
Budama
Kuruyan, çürüyen yaprak ve çiçekler kesilip uzaklaştırılmalıdır.
Yoksa bitki
efneksiyon kapıp hastalık belirtileri gösterebilir.
Ayrıca kesim işlemi
yapılırken bitkide yara yapmayacak mikroorganizmalara davetiye çıkarmayıp, dalın
ve daha sonra bitkinin çürümesine sebep olunmamalıdır.
