Botanik - Bitkilerde sap

Yüksek yapılı bitkilerde dal, yaprak ve çiçekleri taşıyan bitki bölümü. Genellikle toprak üstünde bulunur. İki ana görevi vardır:
Bitkinin toprak üstü organlarını taşımak ve kökle yaprakları arasında besisuyu iletimini sağlamak.
Yapısı otsu bitkilerde oldukça basit, odunsu bitkilerde ise daha karmaşıktır, otsu bitkilerde, dıştan içe doğru;
1) gözenekli bir üstderi,
2) kabuk,
3) iletim demetleri ve özekdoku, bulunur.
Odunsu bitkilerin gövdesinden alınan enine kesitte ise dıştan içe doğru şu bölümler gözlenir:
1) Mantar hücrelerinden oluşan mantardoku;
2) mantar büyütkendokusu;
3) kabuk;
4) ongun besisuyu ileten soymuk tabakası;
5) dışa doğru soymuk, içe doğru odun hücreleri üreten ve ağacın kalınlaşmasını sağlayan damar büyütkendokusu (kambiyum);
6) ham besisuyu ileten odun hücreleri;
7) odunlaşmış, iletim yapamayan, yalnızca gövdenin dikliğini sağlayan öz odunu.
Sap aynı zamanda boyuna da büyür.
Boyuna büyümeyi sağlayan, bitki ister otsu, ister odunsu olsun, tepe tomurcuğudur.
Tepe tomurcuğu koparsa bitkinin uzaması durur.
Ağaç ve ağaççıkların ve kimi otsu bitkilerin bir tek sapı (gövdesi) vardır.
Çalılar ve otsu bitkilerin çoğunda ise bir ana sap ve birden fazla yan saplar bulunur.
Toprak üstündeki otsu ve odunsu saplardan başka bir de toprakaltı sapları vardır.
Bunlar yumru (patates, yerelması), rizom (süsen), soğan (soğan, sarımsak, lale) biçimlerinde olabilir.
Kimi toprak üstü saplar ise kaktüslerde olduğu gibi iklim özelliklerine uyarak biçim değiştirip etlenir ya da fasulye, sarmaşık vb.'de olduğu gibi sarılıcı, tırmanıcı; kabak, karpuz bitkilerinde olduğu gibi yatık bir görünüm alır.
Menekşe gibi kimi bitkilerde ise, sap yok denecek kadar kısalmıştır.