Ekim Sıklığı:
Yazlık mercimekte dekara atılacak tohum miktarı ekilecek tohumun iriliğine göre değişiklik gösterir.
Çiftçilerimizin Sultani olarak isimlendirdikleri yeşil mercimeklerde bu miktar dekara 8-11kg arasında değişiklik gösterir.
Taneli küçük kırmızı mercimeklerde ise bu miktar çok daha az 5-7 kg/da civarındadır.
Tohumluğun çimlenmesi iyi ve temiz ise m2'ye 175-225 tane yeterli olacaktır.
Kışlık Mercimek:
Mercimekte Kışlık ve Yazlık çeşitler birbirinden farklıdır.
Yazlık olan çeşitler kışlık olarak ekilirler ise soğuktan zarar göreceklerinden hiçbir verim elde edilemez.
Kışlık çeşitlerin kıştan ve soğuktan etkilenmesi kesinlikle söz konusu değildir.
Kışlık mercimek ekimini sınırlayan en önemli faktör yabancı otlardır.
Mevcut yabancı ot öldürücüler ile etkili bir yabancı ot kontrolü yapılamamakta buda verimin düşmesine neden olmaktadır.
Yabancı ot mücadelenin iyi yapıldığı durumlarda kışlık mercimekler yazlık mercimeklere göre en az % 50 veya daha fazla
verim artışı sağlarlar.
Ekim Zamanı
Kışlık mercimekler Sonbaharda ekilir, en uygun ekim zamanı Ekim ayıdır.
Kışa çıkışlarını tamamlayarak giren mercimeklerden daha iyi verim alınmıştır.
Ekimin geç yapılması, verimin azalmasına istenilen verimin elde edilememesine neden olur.

Gübreleme:
Kışlık mercimekler için en uygun gübre dozu saf madde olarak 3-4 kg/da azot, 6-7 kg P2O5 kg/da.
Fazla miktarda gübre verilmesi verimi artırmamış aksine azaltmıştır.
Ekim Sıklığı:
Kışlık mercimekte dekara atılacak tohum miktarı ekilecek tohumun iriliğine göre değişiklik gösterir.
Tohumluğun çimlenmesi iyi ve temiz ise m2'ye 250-300 tane yeterli olacaktır.
Buda iri taneli pul mercimeklerde 10-12 kg/da civarındadır.
Mercimek ( Lens culinaris veya Mercek esculenta ) bir yenilebilir baklagil .
Mercek şeklindeki tohumları ile bilinen gür yıllık bir bitkidir.
Yaklaşık 40 cm boyundadır ve tohumlar, genellikle her birinde iki tohum bulunan baklalarda büyür.
Bir gıda mahsulü olarak dünya üretiminin çoğu Kanada, Hindistan ve Türkiye'den geliyor.
Botanik açıklama
Mercimek hipogealdir, yani çimlenme tohumunun kotiledonları zeminde ve tohum kabuğunun içinde kalır.
Bu nedenle, dona, rüzgar erozyonuna veya böcek saldırısına karşı daha az savunmasızdır.
Bitki diploid, yıllık, gür, dik, ya da yayılan ve kompakt bir büyüme bitkisidir ve normalde yüksekliği 30 ila 50 santimetre arasında değişir.
Birçok kıllı dalı vardır ve sapı ince ve açısaldır.
Tüy sapı beş ila sekiz çiftler halinde 10 ila 15 yapraklar taşımaktadır.
Yapraklar alternatif, dikdörtgen-doğrusal ve geniş şekilli ve sarımsı yeşilden koyu mavimsi yeşil renktedir.
Genel olarak, üst yapraklar dalları haline getirirken, alt yapraklar mukronattır.
Sayıları bir ila dört olan çiçekler küçük, beyaz, pembe, mor, soluk mor veya soluk mavi renktedir.
Yaprakların akslarından, yapraklar kadar uzun bir ince ayak üzerinde ortaya çıkarlar.
Bölmeler dikdörtgen, hafif şişirilmiş ve yaklaşık 1.5 santimetre uzunluğundadır.
Normal olarak, her biri karakteristik lens şeklinde yaklaşık 0.5 santimetre çapında iki tohum içerir.
Tohumlar ayrıca benekli ve benekli olabilir.
Birkaç ekili mercimek çeşidi yaprakların, çiçeklerin ve tohumların büyüklüğü, tüylülüğü ve renginde farklılık gösterir.
Mercimek kendi kendine tozlaşır.
Çiçeklenme en alt tomurcuklardan başlar ve akropetal çiçeklenme adı verilen yavaş yavaş yukarı doğru hareket eder.
Tüm çiçeklerin tek dalda açılması için yaklaşık iki hafta gerekir.
İkinci günün sonunda ve çiçeklerin açılmasından sonraki üçüncü günde tamamen kapanırlar ve renk solmaya başlar.
Üç ila dört gün sonra, kapsüllerin yerleşimi gerçekleşir.
Türler, ister bölünmüş ister bütün, kabuklu veya kabuksuz olsun, boyutlarına göre sınıflandırılabilir.
Tohum kaplamaları açık yeşilden koyu mora kadar değişebilir, ayrıca bronz, gri, kahverengi, siyah veya benekli olabilir.
Kabuklu mercimekler sarı, turuncu, kırmızı veya yeşil olabilen kotiledonun rengini gösterir.
Yetiştirme
Toprak gereksinimleri
Mercimek, kumdan kil tınsına kadar çeşitli toprak türlerinde büyüyebilir ve orta verimli doğurganlığa sahip derin kumlu tınlı topraklarda en iyi şekilde büyür.
7 civarında bir toprak pH değeri en iyisidir.
Mercimek, su baskını veya su loglu koşulları tolere etmez.
Mercimek, toprakların fiziksel özelliklerini iyileştirir ve sonraki tahıl bitkilerinin verimini artırır.
Biyolojik azot fiksasyonu veya diğer rotasyonel etkiler, mercimek sonrası daha yüksek verim nedeni olabilir.
İklim gereksinimleri
Mercimek yetiştirme koşulları farklı büyüme bölgelerinde farklılık gösterir.
Gelen ılıman iklimlerde mercimek düşük sıcaklıklarda altında kış ve bahar aylarında ekilir ve vejetatif büyüme sonradan bahar ve yaz aylarında ortaya çıkar.
Bu süre zarfında yağış sınırlı değildir.
Gelen astropika, mercimek yağmur mevsimi sonunda nispeten yüksek sıcaklıklarda ekilir ve bitkisel büyüme yaz aylarında bakiye toprak nem oluşur. Bu süre zarfında yağış sınırlıdır.
Batı Asya ve Kuzey Afrika'da bazı mercimek kar yağışı olmadan kışlık ekilen ekilir.
Bitki büyümesi kar erimesi sırasında meydana gelir.
Bu tür yetiştirme altında tohum verimleri genellikle çok daha yüksektir.
Fidelik gereksinimleri ve ekim
Mercimek, önceki mahsul artıklarının çoğunu içeren sağlam ve pürüzsüz bir tohum yatağı gerektirir.
Tohum yerleştirme ve daha sonra hasat için, yüzeyin büyük parçalar, taşlar veya çıkıntılı ürün kalıntısı ile düzensiz olmaması önemlidir.
Toprağın gevrek ve yabancı otdan arındırılması da önemlidir, böylece tohumlama muntazam bir derinlikte yapılabilir.
Mercimek için bitki yoğunlukları genotipler, tohum büyüklüğü, ekim zamanı ve yetiştirme koşulları arasında ve ayrıca bölgeden bölgeye değişir.
Güney Asya'da hektar başına 30 ila 40 kilogram tohum oranı önerilmektedir.
Batı Asya ülkelerinde daha yüksek bir tohum oranı tavsiye edilir ve ayrıca daha yüksek verim elde edilir.
Tohumlar 3 ila 4 santimetre derinlikte ekilmelidir. Tarımsal mekanize ülkelerde, mercimek tahıl ekme makineleri kullanılarak ekilir, ancak diğer birçok alan hala el yayını yapmaktadır.
Üreme Mercimek yüzyıllardır önemli bir ürün olmasına rağmen, mercimek ıslahı ve genetik araştırma, diğer birçok ürünle karşılaştırıldığında nispeten kısa bir tarihe sahiptir.
1977 yılında Uluslararası Kuru Alanlarda Tarım Araştırmaları Merkezi ( ICARDA ) yetiştirme programının başlangıcından bu yana önemli kazanımlar elde edilmiştir. Hem gelişmekte olan (örneğin Hindistan) hem de gelişmiş (örneğin Avustralya ve Kanada) ülkelerdeki diğer programlarla desteklenen, dünyadaki ülkeler için arazi ve yetiştirme hatları tedarik etmektedir. Son yıllarda, yetiştiriciler ve agronomistler arasındaki bu tür işbirlikleri giderek önem kazanmaktadır. Odak noktası, çeşitli ortamların büyüyen bir nüfusun talebini karşılaması için yüksek verimli ve istikrarlı çeşitlere dayanmaktadır. Özellikle miktar ve kalitede, hastalık ve abiyotik strese karşı dirençte kaydedilen ilerleme başlıca üreme hedefleridir.
Geleneksel yetiştirme metodolojilerini uygulayarak çeşitli çeşitler geliştirilmiştir. Verim için ciddi genetik iyileşme sağlandı, ancak birkaç biyotik ve abiyotik stres nedeniyle tam üretim ve üretkenlik potansiyeli henüz değerlendirilemedi. Bu, bir geri çaprazlama programı kullanılarak çözülebilir. Bu nedenle, mutajenez yeni ve arzu edilen çeşitlerin oluşturulması için çok önemlidir. Yadav ve ark mercimek yetiştiriciliğini etkileyebilecek diğer biyoteknoloji teknikleri, meristamatik eksplantlar, kallus kültürü ve rejenerasyonu, protoplast kültürü ve iki kat haploid üretimini kullanarak mikro çoğaltımdır.

MERCİMEK HASTALIK VE ZARARLILARI

Fasulye Adi Mozaik Nekroz Virüsü
Fasulye Adi Mozaik Virüsü
Fasulye Adi Yaprak Yanıklığı
Fasulye Antraknozu Hastalığı
Fasulye Hale Yanıklığı
Fasulye Kök Çürüklüğü Hastalığı
Fasulye Pası Hastalığı
Fasulye Sarı Mozaik Virüsü
Mercimek Kök Boğazı Çürüklüğü Hastalığı
Mercimek Mildiyösü Hastalığı
Nohut Antraknozu Hastalığı
Sebzelerde Tütün Mozaik Virüsü
Baklagil Tohum Böcekleri
Kapsül Kurtları
Kırmızı örümcekler
Mantolu Böcek
Mercimeklerde Tebeşirleşme Etmenleri
Mercimekte Apion
Sebzelerde Danaburnu
Sebzelerde Pamuk Yaprak kurdu
Sebzelerde Sarı Çay Akarı
Sebzelerde Yaprak Pireleri
Sebzelerde Yaprakbitleri
Sebzelerde Yeşil kurt
Tohum Sineği
Toprak Pireleri
Yaprak Galeri Sinekleri

ÖNEMLİ NOT

Bahçenizi her ilaçlamanızda eğer sulama veya ilaçlama suyunuzun pH sı 8 - 8.5 ise muhakkak wet yayıcı yapıştırıcı kullanınız.
(Ülkemizin birçok yöresinde toprak ve su pH sı 8- 8.5 hatta 9 a kadar çıkmaktadır.)
Üretilen bütün ilaçlar 6 - 7 pH aralığına göre üretilmektedir.
En Kaliteli ilaçlar dahi 6 ila 15 dakika arasında, % 30 varan oranlarda etkisini kaybetmektedir. (Kesilmiş yoğurt örneği gibi)

BİTKİNİZE AÇ KARNINA İLAÇ VERMEYİN

BİTKİ BESLEME Bitki besini ile birlikte ilaç verin
Buda ilacınızın etkisinin azalmasına neden olacaktır.
Bu nedenle bizim tavsiyemiz holderinize, tankınıza veya sırt pompanıza,

TANK SIRALAMASI Sırasıyla (SIRALAMAYA BOZMAYIN)

1	PH DÜŞÜRÜCÜ- YAYICI YAPIŞTIRICI	İlaçlama suyunun PH sını düşürür, ilacın bozulmasını önler. İlaçlar bitkiye uygulandıktan sonra ilacın yaprağa yayılmasını sağlar, yapraktan akmasını önler.
2	ORGANİK GÜBRE	Bitkinin düzgün ve dengeli beslenmesini sağlar. Meyvelerin albenili, parlak, renkli, iri, dayanıklı, sert, ağır, lezzetli ve hoş kokulu olmalarını sağlar.
3	İNSEKTİSİT	BÖCEK İLACI Zararlı dönemine göre, sayfanın en altındaki zararlılara karşı, bir ilaç kullanın. İlaçların kullanma - hasat sürelerine dikkat edin.
4	FUNGUSİT	MANTAR İLACI (Ayrı bir kapta karıştırdıktan sonra) Hastalık dönemine göre, sayfanın en altındaki zararlılara karşı, bir ilaç kullanın. İlaçların kullanma - hasat sürelerine dikkat edin.
5	DİĞER	Teknik elemanlarımızca önerilen diğer iz elementler.

Mümkün olduğunca hepsini bir arada kullanmaya çalışın, maliyetleri düşürün.

AŞAĞIDAKİ ÜRÜNLERİ HER SENE DÜZENLİ KULLANIN

KİREÇ ÇÖZÜCÜ	Sezon başında kireçli topraklarda muhakkak kullanılmalı. Kılcal köklerin etrafını sarmış kireç kaymak tabakasını yok eder.	DÖNÜME 1 KG damla sulama ile
KÖKLENDİRİCİ	Hücre bölünmesini hızlandırır. Dolayısıyla, bitkinin büyümesi ve gelişmesi de hızlanır. Kök oluşumunu ve gelişimini hızlandırır. Köklerİ kuvvetlendirir. Köklerin, özellikle uzunlamasına, büyümesi ve gelişmesi üzerine uyarıcı etkisi vardır.
ORGANİK GÜBRE	Çiçeklenmeden önce 1. uygulama, meyve tutumunda 2. uygulama, hasattan 45 gün önce 3. uygulama yapılır Gereksinim duyulan bütün dönemlerde 300 gr / 100 lt su ile olmak üzere 2 uygulama.	200-300
DEMİRLİ GÜBRE	En sık görülen bitki besin noksanlığıdır. Toprak olumsuzlukları bitkilerin, toprakta olan demiri kullanmasını engeller Toprak analizlerini mutlaka yaptırın	125-150 cc
POTASYUMLU GÜBRE	Ürünün RENK ve AROMA sını AĞIRLIK ve KALİTE sini İRİLİK ve SERT liğini belirleyen potasyumu yüksek oranda içerir. Özellikle meyve ve sebze yapraklarında görülen yaprak kenarındaki kurumayı önler ve ürün artışını sağlar.
DAMLA SULAMA	AZOT, FOSFOR, DENGELİ, POTASYUM Her dönem düzenli kullanılmalı. Bitkinin NPK sı karşılanmalı	2-3 kg

ÖN KARIŞIMLA KONTROL EDİNİZ

Her ilaçlamada gübre muhakkak kullanılmalıdır.
Gübreler bitkilerin strese girmesini önler. Bitkilerin mikro element ihtiyaçlarını karşılar.
Meyve tutumunu ve meyvelerin kalitesini arttırır.
Gübrelemede esas, toprak ve yaprak analizlerinin yapılmasıdır. Buna göre de eksikler giderilmelidir.