Alkali ya da alkalin, toprak olan kil toprak ile yüksek pH (8,5 ve 8.5 den yüksek), zayıf bir toprak yapısı ve düşük infiltrasyon kapasitesi. Genellikle 0,5 ila 1 metre derinlikte sert kalkerli bir katmana sahiptirler.
Alkali topraklar, elverişsiz fiziko-kimyasal özelliklerini esas olarak, toprağın şişmesine ve berraklaştırılması / oturması zor olan sodyum karbonatın hakim varlığına borçludur.
Adlarını, sodyumun ait olduğu ve bazikliği indükleyebilen alkali metal element grubundan alırlar.
Bazen bu topraklar aynı zamanda alkali olarak da adlandırılır.
Alkali toprakların tarımsal üretime alınması zordur.
Düşük infiltrasyon kapasitesi nedeniyle, yağmur suyu toprakta kolayca durur ve kurak dönemlerde bol miktarda sulanan su ve iyi drenaj olmadan ekim yapmak neredeyse imkansızdır.
Tarım, yüzey su basmasına toleranslı ürünlerle sınırlıdır ve verimlilik daha düşüktür.
Toprak alkalinitesi, topraktaki sodyum karbonat (Na 2 CO 3) veya sodyum bikarbonat (NaHCO 3) mevcudiyeti ile ilişkilidir, toprak partiküllerinin doğal ayrışmasının bir sonucu olarak veya sulama suyu ve / veya sel ile getirilir.
Doğal neden, hava koşullarında sodyum karbonat (Na 2 CO 3 ) ve sodyum bikarbonat (NaHCO 3 ) üreten toprak minerallerinin varlığıdır.
Toprak alkalinitesinin nedenleri doğal veya insan yapımı olabilir.
Toplam toprak alkalinitesi şu şekilde artar.
Hava koşulları silikat , alüminosilikat ve karbonat içeren mineral sodyum (Na+), kalsiyum (Ca2+), magnezyum (Mg2+) ve potasyum (K+) eklenmesi; bu, başka bir yerde rüzgar veya suyla aşınan malzemenin birikmesi veya toprağın daha az yıpranmış malzeme ile karıştırılmasıyla (örneğin, asitli topraklara kireçtaşı eklenmesi) olabilir; Çözünmüş bikarbonat içeren su ilavesi ( yüksek bikarbonatlı sularla sulama yapılırken olduğu gibi ).
Bir toprakta alkalinite birikimi (Na, K, Ca ve Mg karbonatları ve bikarbonatları olarak), çözünebilir tuzları süzmek için topraktan yetersiz su aktığında meydana gelir.
Bu, kurak koşullardan veya zayıf iç toprak drenajından kaynaklanıyor olabilir; bu durumlarda toprağa giren suyun çoğu, topraktan akmak yerine transpoze edilir (bitkiler tarafından alınır) veya buharlaşır.
Toplam alkalinite arttığında toprak pH'ı genellikle artar, ancak eklenen katyonların dengesi de toprak pH'ı üzerinde belirgin bir etkiye sahiptir.
Örneğin, alkali bir toprakta sodyum miktarının arttırılması, pH'ı artıran kalsiyum karbonatın çözünmesine neden olma eğilimindedir.
Kireçli topraklar, Ca derecesine bağlı olarak pH'ta 7.0 ile 9.5 arasında değişebilir. 2+ veya Na+ çözünür katyonlara hakimdir.
Toprak kirecini kalsiyuma çeviren tek ürün.
Topraktan uygulanabilen mükemmel bir pH düşürücüdür.
İlaçlama suyunda ve toprakta bulunan kireci bitki tarafından alınabilir kalsiyuma çevirir.
Kireçli suların pH ‘ sını düşürür, kireci giderir.
Toprakta buluna kirecin bağlamış olduğu demir, çinko ve fosfatların bitki tarafından alınmasını sağlar.
Kireçli su ile kullanılan zirai ilaçların parçalanmasını ve bozulmasını önler.
Damlama sulama borularındaki meme tıkanıklığı açar.
Damlama sulama ile topraktan uygulama:
Dönüme 1 lt damlama sulama ile verilir. Suda ve toprakta bulunan kireci,bitki tarafından alınabilir kalsiyuma çeviren aynı zamanda kireçli suların PH sını düşürür.
Toprakta bulunan kirecin bağlamış bulunduğu demir, çinko ve fosfatların bitki tarafından alınmasını sağlar.
Kireçli su ile kullanılan zirai ilaçların parçalanmasını ve bozulmasını önler.
Kalsiyumlu yaprak gübresi kullanmanıza gerek kalmaz.
Damlama yada salma sulama ile sulama yapılan topraklarda sürekli ve bilinçsiz gübre kullanımı veya değişik nedenlerden dolayı, topraklarda tuz ve kireç birikimi olmaktadır.
Bu durumlarda bitkilerin topraktan besin almaları ya çok zor olmakta yada hiç gerçekleşmemektedir.
Bu tip topraklarda mevcut bitki besin elementlerinin çözünürlüğünün sağlanması ve toprağa verilen gübrelerden istenilen sonucun en iyi şekilde alınması için gübreleme işleminden önce toprağa mutlaka uygulanmalıdır.