ZEBRA ÇİÇEĞİ YETİŞTİRİCİLİĞİ

Anavatanı tropik ve subtropik Amerika’daki brezilya ormanlarıdır. İç mekan süs bitkisi olarak evlerde iş yerlerinde yetiştirilir. Bakımı kolay hoş bir süs bitkisidir.
Yaprakları parlak yeşil, geniş, beyaz ve gümüşi damarlıdır. Çiçekleri sarı renkli ve kenarları kırmızıdır.Tabiatta yaklaşık 200 türü bulunan Alhelandra cinsinin A.sguarraosa’dan başka süs bitkileri yetiştiriciliğinde önemli türleri A.aurantiaca,A.chamissoniana ve A.tetragona’dır.
İklim İstekleri
Gelişme döneminde sıcaklığın ortalama 21 C, kış aylarında 16-18C’ye gereksinim gösterir. Ancak sıcaklık 13C’nin altındaki sıcaklıklar bitki için tehlikeli ve zararlıdır. Yüksek orantılı nem %75-85 arası ihtiyaç duymaktadır. Aydınlık yarı gölge yerlerde iyi gelişirler.
Bitki doğrudan güneş ışığından korunmalı söz konusu olan bitki yanıklarına maruz bırakılmamalıdır.
Toprak İstekleri
John Innes saksı kompostu No.2’de iyi gelişim gösterir. Ayrıca, hacim olarak 2 kısım turba, 2 kısım yaprak çürüntüsü ve 1 kısım kumun karışımıyla elde edilen harç da kullanılabilir.
Üretim Tekniği
Zebra çiçeği’nin üretimi sürgün ve yaprak çelikleri ile Nisan Mayıs aylarında yapılır. Alınan çelikler hacim olarak eşit miktardaki turba ve kum karışımına dikilir.
Köklendirme ortamının sıcaklığı 21C olması bitki için en iyi sıcaklıktır.
Gübreleme
Her yıl Mart ayında saksı değiştirmesi yapılmalıdır.Nisan-Ağustos ayları arası 2 haftada 1 kez g/1 kompoze gübre verilir.
Sulama
Yazın büyüme mevsimi boyunca ılık ve kireçsiz su ile bolca sulanmalı ve sıcak havalarda yapraklara sık sık su püskürtülmelidir.
Optimum nem miktarının düşmesi halinde yaprak dökülmesi ile yapraklarda kahverengi lekeler meydana gelir.
Kışın Ekim’den Mart’a kadar sulama azaltılmalı, ancak toprağı hiçbir zaman kuru bırakılmamalıdır.
Budama
Çiçeklenmeden sonra kuruyan çiçekler kesilip uzaklaştırılmalıdır.
Ayrıcı kuruyan ve çürüyen yaprakların da dökülmeleri beklenmelidir.
Eğer kesim yapılırsa yarayı kapatıcı ilaçlar kullanılmalıdır.
Hastalık ve Zararlıları
Önemli hastalıkları Yaprak Dökülmesi ve Kurşuni küf hastalığıdır. Kurşuni küf; Yaprak, gövde ve çiçeklerde etkilidir. Fazla nemli ortamlarda bu bitki kısımlarının üstlerini gri küf tabakası kaplar.
Bulaşmalar çiçeklerde küçük koyu renkli lekeler halinde görülür.
Uzun süre devam eden %85’in üzerindeki orantılı nem ve özellikle 15-25 C sıcaklıklarda hastalığın yayılması için en uygun ortamdır.
Mücadelesi ve alınacak önlemler için; Yayılma koşulları olan sıcaklık ve nem oranlarını uygun düzeyde tutmak, Hastalık parazit olduğu için bitkiyi yaralayan ve zarar veren her türlü faktörden kaçınılmalı, Captan 50 , su ile karışabilen toz halindeki ilaç yani formülasyonu w.p. olarak, 10lt ‘ye 1lt suya doz uygulanarak 15 gr uygulanmaktadır. Dichlofluanid 50, w.p. 10/1 dozda 20g preparat uygulanır. Vinclozolin 50, w.p. 10/1 dozda 7.5g preparat uygulanır.
Zararlıları ise, Kırmızı örümcekler, yaprak Bitleri ve Kabuklu Bitler’dir. Kırmızı Örümcekler, Akar adı ile tanınırlar.
Çıplak gözle zor fark edilirler. Vücutları oval yumuşak ve yapılı, üzerlerinde seyrek uzun kıllar bulunur. Akarlar, bitkilerin yapraklarının özellikle alt kısmını sokup bitki öz suyunu emerler.
Ayrıca emme sırasında salgıladıkları zehirli maddelerden dolayı yapraklarda beyaz, sarı ve kahverengimsi lekeler oluşur.
Bitkinin yapraklarının tümünü kurutabilir. Mücadelesi, akarları öldüren Propargite 73 E.C. ( sıvı görünümünde % 20-50 arasında etkili madde içeren) 8-10 cc’lik 10/1 suya preparat veya Dicofol 20 E.C. ( sıvı görünümünde % 20-50 arasında etkili madde içeren) 15 cc’lik 10/1 suya preparat hazırlanarak uygun bir pulverizatör ile bitkiye püskürtülmelidir.
İlaçlama sırasında özellikle yaprakların alt kısmına ilaçlanmasına dikkat edilmelidir.
Yaprak bitleri, Püseron, ballık adları ile tanınırlar. Vücutları yumuşak bazen hafif tozlu veya bir mum salgısı ile örtülü olabilirler.
Renkleri yeşil, siyah, sarı, kırmızı, beyaz ve kahverengimsidir. Yaprak bitleri bitkileri sokup bitki öz suyunu emerek yaşar.
Emme sırasında salgıladıkları toksik ve tahriş edici maddelerle yaprak kıvrılması veya şişkinlik gibi anormal oluşumlara neden olurlar.
Yaprak sararır ve kurur. Virus hastalıklarını taşıyarak önemli zararlara yol açarlar.
Mücadelesi, aşağıda adı ve kullanım dozu verilen ilaçlardan birisi su ile karıştırarak uygun bir pülvizatörle bitkiye püskürtülmelidir.
Parathion-methyl 35 E.C. ( sıvı görünümünde % 20-50 arasında etkili madde içeren) 10 cc’lik 10/1 suya preparat veya Malathon 20 E.C. ( sıvı görünümünde % 20-50 arasında etkili madde içeren) 25 cc’lik 10/1 suya preparat kullanılabilir.
Kabuklu bitler; Koşnil adı da verilmektedir. Vücutları çıplak ya da mumsu bir tabaka ile kaplı olabilmektedir.
Oldukça kalın kabuklu veya örtülü olabilir.
Renkleri sarımsı, kahverengi, beyaz, gri, donuk kırmızı ve siyah olabilir.
İnce uzun hortumuyla bitkinin yaprak ve saplarını sokarak bitki öz suyunu emerek beslenir. Salgıladıkları tatlı madde sayesinde fumajin mantarlarının çoğalmasına neden olur.
Yapraklar sararır, kurur ve dökülür. Mücadelesi, Azinphos-methyl 25, W.P.(Su ile karışabilen toz halinde), 10/1 doz 20 gg preparat Methidathion 40, E.C. (Sıvı görünümünde, genellikle % 20-50 arasında etkili madde içeren), 10/1 dozda 7.5 cc preparat, Chlorprifos-ethyl 48, E.C. (Sıvı görünümünde, genellikle % 20-50 arasında etkili madde içeren), 10/1 dozda 10 cc preparat, Ethion 48, E.C. (Sıvı görünümünde, genellikle % 20-50 arasında etkili madde içeren), 10/1 dozda 15 cc preparat, şeklinde etkili olan ilaçların uygulaması yapılmalıdır.