BAKTERİLER
Toprak bakterileri enerji gereksinim ve kaynaklarına göre iki geniş gruba
ayrılırlar.
Heterotrofik Bakteriler
Enerji gereksinimlerini ve karbonlarını kompleks organik maddelerden elde
ederler.Toprak mikroorganizmalarınınbüyük kısmını oluştururlar.
Birinci
derecede selülozlar, hemiselülozlar, nişastalar, şekerler, proteinler, diğer
nitrojenli bileşikler ve yağların ayrışma ve parçalanmasını sağlarlar.
Heterotrofik bakteriler arasında toprak ve yüksek bitkiler için en önemli olan
gruplar şunlardır:
a. Nitrojen Tespit Eden Bakteriler
Sembiyotik Olmayanlar:
Bu gruptaki bakteriler hücrelerini oluşturmak için gereken nitrojeni havanın
serbest azotundan temin etme yeteneğindedirler.
Bu bakteriler vasıtasıyla havada
bol miktarda bulunan elementel azot, bakterilerin hücrelerini oluşturan organik
bileşikler şeklinde toprakta tespit edilmiş olur.
Azotobacter grubu (aerobik)
Clostridia grubu (anaerobik)
Azotobacter grubu pH’sı 6’nın altındaki topraklarda gelişemezler. En önemli
türleri Azotobacter chrococcum, Azotobacter agilis, Azotobacter beicerinckii,
Azotobacter indicum’dur.
Clostridium grubu toprakta Azotobacter grubundan daha fazla bulunmaktadır.
Clostridium pasteurianum, Azotobacterlerin gelişmesine engel olacak asit
topraklarda gelişebilir.
Sembiyotik olanlar:
Nodül meydana getirerek havanın serbest azotunu tespit edip üzerinde yaşadığı
bitkinin istifadesine sunan Rhizobium grubudur. Bu organizmalar baklagil
bitkilerinin kök nodüllerinde çoğalırken besin ve mineral maddelerini üzerindeki
yaşadığı bitkiden alırlar.
Rhizobium türleri aerobiktir. Çok
fena şartlar altında yok edilmedikçe toprakta senelerce yaşar. En önemli
Rhizobium grupları ortak yaşadıkları baklagil çeşitleri aşağıda sıralanmıştır.
Tablo 17. Bazı baklagillerin ortak yaşadıkları bakteriler ve toprağa
bağladıkları azot miktarları (Çakmakçı, 1987 )
Bitki türü Bakteri
N kg/ha/yıl
Yonca
R. Meliloti 229-290
Acıbakla R. lupini
45-55
Çayırüçgülü R. trifolii
128-207
Mercimek
R. leguminosarum 88-114
Fiğ R. leguminosarum
100-110
Bezelye
R. leguminosarum 52-77
Soya R. japonicum 60-168
Fasulye
R. phaseoli 40-70
b. Nitrojenli Bileşiklere İhtiyacı Olan Bakteriler
Bu gruptaki çok çeşitli bakteriler genel olarak organik maddelerde bulunan
proteinleri ve diğer nitrojenli bileşikleri daha basit nitrojenli bileşiklere ve
en sonunda da amonyağa çevirirler.
Topraktaki bu şekilde meydana gelen amonyak
daha sonra ototrof olan nitrifikasyon bakterileri tarafından nitritlere ve
nitratlara çevrilerek bitkilere elverişli duruma gelirler. Nitrojenli
bileşiklere ihtiyacı olan hetetrofik bakterilerden tarım ve toprak bakımından
önemli olan gruplar şunlardır.
a-Spor oluşturan bakteriler (Bacillus türü): Proteinlerdeki nitrojeni amonyağa
çevirirler.
b-Spor oluşturmayan bakteriler (Pseudomonas fluorescens): Bunlar daha çok
aminoasitlere etki yapar.
c-Denitrifikasyon bakterileri (Bacillus vulpinis, Tiobacillus denitrificans):
Nitratları elementel nitrojene ve azotoksitlere dönüştürerek kayıplara neden
olurlar.
d-Sülfat indirgeyen bakteriler (Vibrio desulfuricans): Sülfatları
hidrojensülfüre indirgeyen bakterilerdir.
e-Selilozu ayrıştıran bakteriler (Cytophagea, Cellivibrio, Cellfalcicula
grupları): Ayrışması zor olan selülozu ayrıştırırlar.
f-Üreyi ayrıştıran bakteriler ( Torula ammonicale): Bunlar üreyi ayrıştırarak
amonyak açığa çıkarırlar
OTOTROFİK BAKTERİLER
Ototrofik bakteriler enerjilerini inorganik elementleri veya bileşikleri
oksitleyerek karbon ihtiyacını CO2’den, nitrojen ve diğer mineralleri inorganik
bileşiklerden sağlayan bakteriler grubudur. Bu bakterilerin karakteristik
özellikleri şu şekilde özetlenebilir.
1-Ototrof bakteriler doğada ancak oksitlenebilir spesifik inorganik maddeleri
içeren ortamlarda gelişebilirler.
2-Bunların varlığı oksidasyona uğrayabilecek elementler veya basit bileşiklerin
ortamda bulunmasına bağlıdır.
3-İnorganik maddelerin oksitlenmesi bu bakterilerin gelişmesi için tek enerji
kaynağıdır
4-Bunlar ne hücre sentezi ne de enerji kaynağı olarak organik besin maddelerine
ihtiyaç göstermezler.
5-Organik maddelerin ayrışma yeteneğinde değildirler.
Ototrofik bakterilerin en önemlileri şunlardır;
1. Nitrifikasyon bakterileri
2. Kükürt baterileri
Nitrifikasyon bakterileri, toprakta organik maddenin ayrışmasıyla ortaya çıkan
amonyağı oksitleyerek nitrite sonrada nitrata çevirirler. Bu suretle nitrojen
bitkilerin tam faydalanabilecekleri şekle çevrilmiş olur.
Nitrifikasyon bakterilerin gelişmesi ve aktivitelerinin artması için uygun
koşullar nitrojenli bileşiklerin bulanması, uygun nem, uygun havalanma ve
kalsiyum veya magnezyum karbonatların bulunmasıdır. Nitrat oluşumu için ise
uygun sıcaklık 37oC dir.
Kükürt bakterileri gelişmeleri için gerekli enerjiyi kükürdü veya kükürtlü
bileşikleri oksitlemek suretiyle sağlarlar. Toprağa kükürt verildiği zaman yavaş
yavaş oksitlenir ve toprakta sülfürikasit meydana gelir (Ergene, 1987).
Toprak Bakterilerinin Gerek Yoğunluğu ve Gerekse Bileşimini Etkileyen En Önemli
Faktörler
1-Çevre ve toprak sıcaklığı
2-Organik maddeler
3-İnorganik besin elementi
4-pH
5-Derinlik
6-Mevsimler
7-Toprak işleme ve kültürel işlemler
Toprak sıcaklığı bakımımdan bakteriler psikrofil (0-20 C), mezofil (20-45 C), termofil (45-65 °C) olmak üzere üçe
ayrılırlar.Toprak bakterileri genellikle mezofil özellik gösterirler.